Anihilation Clan

Na oskarżenie ze strony jednego z miejscowych, odpowiedź była tylko jedna, pokazałem mu 4 asy, które chowałem w rękawie i zamówiłem jeszcze jedną kolejkę wina na rachunek już i tak pijanego oskarżyciela, dla mnie i kompana grającego ze mną w karty.

Człowiek ten wypił spokojnie wino, dał dokończyć mi swoje, wstał i wyszedł. Po chwili wrócił z trzema kolegami i zaczęła się rozróba. Oczywiście ciosy były wymierzone we mnie, ale dzięki swej zwinności uniknąłem jednego z nich i został on skierowany w Morphisa.

Ostatnio edytowany przez noobskie (2010-10-16 20:39:57)

Ciekawe, co tak młody człowiek robi w karczmie w mieście takim jak to. Widzę, że dobrze sobie radzi. Ten wojownik również musi być ciekawą postacią, widzę że często bierze udział w pojedynkach. Spytałbym, czy ten młody potrzebuje jakiejś pomocy, ale nie chcę zostać uznany za zboczeńca. Eh, chyba wyruszę dalej, tylko dokończę to danie ze średniej jakości mięsa. Smakuje zupełnie jak kot. Widzę nawet kawałki sierści.

Wybiegając z karczmy, dostrzegłem światło w małym pokoju nad karczmą. Poruszała się w nim mała, ciemna postać z jakimiś przedmiotami. Poczekałem, by przyjrzeć się temu zjawisku bardziej. Postać kilkoma krótkimi ruchami zwinnie zeszła na ziemię, gdzie spojrzała na mnie, przypominając sobie "och, to ten, który obezwładnił złoczyńców z karczmy!". Dostrzegając już dokładnie posturę, kolor włosów i smukłą twarz postać nie pasowała mi do otoczenia. Czy to jest ośmioletni chłopiec? Moje myśli rozwiało pytanie zadane przez postać.
Witaj, jestem BeN.
Czego chcesz, dzieciaku? - odrzekłem.
Nie skłamałbym twierdząc, że chcę ciepłego schronienia... - powiedział chłopiec...

Ostatnio edytowany przez Morphis (2010-10-16 21:10:39)

Zjadłem, wyjdę z karczmy i udam się do rodzinnego miasta.Mam mało jedzenia, ale powinienem coś znaleźć. Wyszedłem z karczmy. Udałem się do lasu przez północną bramę miasta. Minąłem kilku ludzi leżących w błocie. Szybkim marszem wszedłem do ciemnego lasu. Dobrze, że opuściłem to miasto. Pełno tam kretynów.Po kilku godzinach wędrówki deszcz przestał padać. Postanowiłem coś zjeść. Hmm nie warto korzystać z żelaznych rezerw. Wolę coś upolować. Rozpaliłem ognisko z mokrego drewna, zbudowałem prowizoryczny oszczep. Jako elf posiadałem dobre umiejętności skradania się i stosunkowo dobry wzrok. Zauważyłem zająca, około 100 metrów dalej leżał następny. Oświetlało go ognisko, przy którym siedziały dwie postacie. Już gdzieś ich widziałem... Tak! To ci dwaj z karczmy. Zaproponuję im pomoc. Rzuciłem w zająca oszczepem. Kawałek gałęzi przybił go do ziemi. Podszedłem bliżej, wziąłem jego ciało i moją broń, po czym zaniosłem nad ognisko. Po szybkim upieczeniu i zjedzeniu jego mięsa, wyruszyłem, by zabić drugiego i podejść do ludzi przy ognisku. Zgasiłem własne poprzez zasypanie piachem i wyruszyłem w stronę zwierzęcia. Kolejny zając zginął po pierwszym rzucie. Wziąłem jego ciało do plecaka i podszedłem spokojnie do obozowiska ludzi z karczmy.

Ostatnio edytowany przez Burak (2010-10-16 21:58:52)

Nasz ogień palił się zacnie lecz nie mieliśmy nic do jedzenia. Podszedł do Nas Krwawy Elf, którego widziałem w karczmie. Może ma coś do jedzenia, jestem strasznie głodny. Krwawy Elf podchodząc przedstawił się, mówiąc Jestem Exitius, widzę, że nie macie nic do jedzenia, mogę się dosiąść? Upolowałem przed chwilą zająca. Bez namysłu odpowiedziałem twierdząco, lecz mój nowy przyjaciel, Morphis, był bardziej ostrożny i obserwował Exitiusa. Zjedliśmy zająca i poszliśmy spać, tylko rozważny Morphis został na straży. Warte zmienialiśmy co 4 godziny, z pominięciem mnie, gdyż mam tylko 8 lat.

Ostatnio edytowany przez noobskie (2010-10-16 22:01:53)

Nagle zbudził mnie jakiś odgłos dobiegający zza obozu, gdy spojrzałem ujrzałem jakąś postać, która próbuje przemknąć niezauważenie.To musi być jakiś potwór, który wyczuł woń mięsa zająca i chce na nas napaść. Niemalże natychmiast zbudziłem śpiącego obok Morphisa, a sam niepostrzeżenie cofnąłem się do Exitiusa. Jemu także pokazałem postać, a on kazał mi się dobrze ukryć, tak też zrobiłem.

Winienem coś zrobić, niestety nie umiem wystarczająco dużo. Wiem! Szepnę kolegom, że lepiej jest wykonać pierwszy krok i zaatakować niż być atakowanym. Tak! Będziemy wtedy na lepszej pozycji.
Psssstt.... Exitius, zaatakuj go, może go wystraszymy, ucieknie i zostawi nas w spokoju.